خواص آویشن

آویشن

استفاده آویشن به قرنها پیش برمی گردد، در مصر باستان از آویشن برای مومیایی کردن استفاده می شده است، چرا که آویشن به دلیل داشتن تیمول زیاد، باکتری ها و قارچ ها را از بین می برد و ماده ای فوق العاده برای مومیایی کردن است. در روم باستان، سربازان رومی به نشانه ی احترام شاخه ای از برگ های آویشن را مبادله می کردند و نشانه و نماد شجاعت، مردانگی و قدرت بوده است. یونانی ها و رومی ها دسته ی آویشن را به منظور پاکسازی خانه ها و معابد خود می سوزاندند، آنها همچنین برای مصرف دارویی، آویشن را در آب حمام خود استفاده می کردند. بعدها در قرون وسطی در اروپا، برگ های آویشن را زیر بالشت می گذاشتند تا خوب آرامی داشته باشند. همچنین در آن دوران آویشن را در تابوت ها نیز قرار می دادند، چون مردم اعتقاد داشتند باعث می شود فرد متوفی با دلگرمی به زندگی بعدی قدم بردارد.

این گیاه خوش بو و خوش طعم چه خواصی دارد و از چه خانواده ای از گیاهان است. آویشن از خانواده نعناعیان است، گیاهی معطر است که به عنوان ادویه و داروی گیاهی مورد استفاده قرار می گیرد. خاصیت این گیاه بسیار زیاد است و برای درمان بیماری ها، سلامت پوست و مو مورد استفاده قرار می گیرد. آویشن برای عفونت برای درمان عفونت های بدن نیز مفید است. 28 گرم از این ادویه پرخاصیت حاوی: 28 کالری، 6،8 گرم کربوهیدرات، 1،6 گرم پروتین، 0،5 گرم چربی، 2،9 گرم فیبر، 44،8 میلی گرم ویتامین c، 1330 گرم ویتامین A، 4،9 میلی گرم آهن، 0،5 میلی گرم منگنز، 113 میلی گرم کلسیم، 44،8 میلی گرم منیزیم، 0،1 میلی گرم ریبوفلاوین، 0،2 میلی گرم مس، 0،1 میلی گرم ویتامین B6، 171 میلی گرم پتاسیم است. این ادویه پرخاصیت مناسب گیاهخواران و وگان است.