کشاورزی ارگانیک

سوال اینجاست که کشاورزی ارگانیک چیست؟ کشاورزی ارگانیک گونه ای از کشاورزی است که در تولید و فرآوری از محصولاتی مانند کودهای شیمیایی، سموم، هورمون ها و دگرگونی ها از دستکاری ژنتیکی استفاده نشود و همه مراحل تقویت زمین مانند کاشت، داشت و برداشت با استفاده از نهاده های طبیعی مانند کود زیستی، کمپوستها و حشرات سودمند باشد. کشاورزی ارگانیک سیستمی تولیدی است که سلامت خاک، اکوسیستم ها و انسان را پایدار می سازد و بر فرآیند بوم شناسانه، تنوع زیستی و چرخه های سازگار با شرایط محلی تأکید دارد و برای محیط زیست مفید است و دارای مزایای بسیار زیادی است.

در مقایسه با کشاورزی معمولی، کشاورزی ارگانیک از آفت کش های کمتری استفاده می کند، فرسایش خاک را کاهش می دهد، شسته شدن نیترات به آب های زیرزمینی و آب های سطحی را کاهش می دهد و فضولات حیوانی را به داخل مزرعه بازیافت می کند.

این مزایا باعث بالاتر رفتن هزینه های غذا برای مصرف کنندگان می شود. در واقع مشخص شده است که بازده محصولات ارگانیک به طور کلی حدود 25% کمتر از محصولات معمولی است، اگرچه بسته به نوع محصول می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد.

از چالش های کشاورزی ارگانیک در آینده، حفظ مزایای زیست محیطی، افزایش بازده و کاهش قیمت ها در عین مقابله با چالش های تغییرات آب و هوایی و افزایش جمعیت جهان خواهد بود.

تاریخ کشاورزی ارگانیک

مفاهیم کشاورزی ارگانیک در اوایل دهه 1900 توسط سرآلبرت هاوارد، اف.اچ کینگ، رودولف اشتاینر و دیگران که معتقد بودند استفاده از کودهای حیوانی به صورت کمپوست، محصولات پوششی، تناوب زراعی و کنترل آفات مبتنی بر بیولوژیک منجر به یک سیستم کشاورزی بهتر می شود، توسعه یافت. هاوارد که در هند به عنوان یک محقق کشاورزی کار کرده بود، از شیوه های کشاورزی سنتی و پایداری که در آنجا با آن مواجه شد الهام گرفت و از پذیرش آنها در غرب حمایت کرد.

تقاضا برای مواد غذایی ارگانیک در دهه 1960 با انتشار کتاب بهار خاموش توسط راشل کارسون تحریک شد که میزان آسیب های زیست محیطی ناشی از حشره کش ها را مستند کرد.

فروش مواد غذایی ارگانیک از اواخر قرن بیستم به طور پیوسته افزایش یافت. آگاهی زیست محیطی بیشتر همراه با نگرانی در مورد اثرات بهداشتی باقی مانده آفت کش ها و مصرف محصولات اصلاح شده ژنتیکی (GMO)، رشد بخش ارگانیک را تقویت کرد.

قیمت مواد غذایی ارگانیک به طور کلی بالاتر از غذاهای معمولی است. بسته به محصول، فصل و تنوع عرضه و تقاضا، قیمت مواد غذایی ارگانیک می تواند از 10% کمتر تا بیش از 100% بالاتر از قیمت محصولات معمولی باشد.

مقررات کشاورزی ارگانیک

کشاورزی ارگانیک به طور رسمی توسط دولت ها تعریف می شود. کشاورزان ارگانیک باید برای محصولاتشان گواهی "ارگانیک" داشته باشند و استانداردهای ارگانیک خاصی برای محصولاتشان رعایت کنند.

استانداردهای ارگانیک در اتحادیه اروپا (EU) و ایالات متحده استفاده از آفت کش های مصنوعی، کودها، تشعشعات یونیزان، لجن فاضلاب و گیاهان یا محصولات دستکاری شده ژنتیکی را ممنوع می کند. در اتحادیه اروپا، گواهینامه و بازرسی ارگانیک توسط نهادهای کنترل ارگانیک تأئید شده طبق استانداردهای اتحادیه اروپا انجام می شود. کشاورزی ارگانیک توسط استانداردهای ملی ارگانیک وزارت کشاورزی (USDA) از سال 2000 تعریف شده است و بسیاری از گواهینامه های ارگانیک معتبر در سراسر جهان وجود دارد.

روش های کشاورزی ارگانیک

کودها

از آنجایی که از کودهای مصنوعی استفاده نمی شود، بنابراین ساخت و نگهداری یک خاک غنی و زنده از طریق افزودن مواد آلی در اولویت کشاورزان ارگانیک است. مواد آلی را می توان از طریق استفاده از کود، کمپوست و محصولات جانبی حیوانی مانند کنجاله پر یا کنجاله خون به کار برد.

با توجه به پتانسیل نگهداری پاتوژن های انسانی، استانداردهای ملی ارگانیک USDA دستور می دهد که کود خام باید حداکثر 90 یا 120 روز قبل از برداشت، بسته به اینکه قسمت برداشت شده از محصول در تماس با زمین باشد، استفاده شود. کود کمپوست شده که 5 بار در 15 روز تبدیل شده و به دمای بین 55 تا 77.2 درجه سانتیگراد رسیده است، محدودیتی در زمان مصرف ندارد. کمپوست مواد آلی را اضافه می کند و طیف وسیعی از مواد مغذی را برای گیاهان فراهم می کند و میکروب های مفید را به خاک اضافه می کند. با توجه به اینکه این مواد مغذی عمدتاً به شکل غیر معدنی هستند که توسط گیاهان نمی توانند جذب شوند، میکروب های خاک برای تجزیه مواد آلی و تبدیل مواد مغذی به حالت «معدنی شده»، مورد نیاز هستند. در مقایسه، کودهای مصنوعی در حال حاضر به شکل معدنی هستند و می توانند مستقیماً توسط گیاهان جذب شوند.

 

منبع:   https://www.epa.gov/agriculture/organic-farming