زرد چوبه

این ادویه از قدیمی ترین ادویه جات است که قدمتی هزار ساله دارد و از هزاران سال پیش در آسیا مورد استفاده قرار می گرفته و بخش عمده ای از آیووردا بوده است. این ادویه پرخاصیت در هندوستان و چین رویش داشته است. زردچوبه از نظر طب قدیم ایرانی دارای خاصیت گرم و خشک است و برای درمان بسیاری از دردها مورد استفاده قرار می گرفته است. زرد چوبه بوی معطر و طعم تلخی دارد و رنگ آن زرد یا خاکستری مایل به قهوه ای دارد. از کنار برگ‌های غلاف در ساقه، شاخه‌های کوچک و استوانه‌ای شکل ضخیمی خارج می‌شود که به صورت مورب در زمین فرو رفته و هر یک ایجاد ریشه می‌کند که به طور مداوم پایه‌های جدیدی به وجود می‌آورند. زدچوبه خواص فراوانی دارد از جمله تمیز کننده کبد، درمان یرقان، باز کردن گرفتگی صدا، درمان دندان، خشک کردن زخم ها، تصفیه کننده خون، تب بر و انرژی زا، درمان کمردرد و سینه درد، درمان اسهال، درمان روماتیسم و سل، درمان التهاب لثه.